ρογκιώ

-άω, Α

ρέγχω* < ροχαλίζω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ῥογκ- τής ετεροιωμένης βαθμίδας τού ρ. ῥέγκω / ῥέγχω* + κατάλ. -ιῶ τών ρ. που δηλώνουν ασθένεια (πρβλ. ναντ-ιῶ)].